Położona na Riwierze Francuskiej w Antibes, Sainte Chapelle jest majestatyczną budowlą, którą podziwiają pokolenia. Jest uważany za jeden z najpiękniejszych i najbardziej unikalnych budynków we Francji. Posiada witraże i Koronę Cierniową, która symbolizuje Rewolucję Francuską. Mieści się w nim również muzeum poświęcone historii budynku. Jest on wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Forma architektoniczna
Położona w sercu Paryża Sainte Chapelle jest arcydziełem architektury gotyckiej. Została zbudowana w latach 1241 – 1248, a powstała na zlecenie króla Francji Ludwika IX. Uważana jest za jeden z najpiękniejszych budynków na świecie. Kaplica jest religijnym dziełem sztuki, które zostało zbudowane w celu przechowywania relikwii Męki Pańskiej.
Architektura Sainte Chapelle jest doskonałym przykładem stylu gotyckiego Rayonnant. Styl ten charakteryzuje się lekkością konstrukcyjną i skrajnymi stopniami iluminacji. W stylu tym większą wagę przywiązuje się do elementów dekoracyjnych niż w stylu klasycznym.
Forma architektoniczna Sainte Chapelle czerpie z Camara Santa. Fasada katedry posiada ogromne okna lancetowe, które otaczają górną kaplicę. Okna są umieszczone w górze, dzięki czemu widzowie mogą patrzeć w górę na malowane niebo nad nimi.
Witraże Sainte Chapelle są trwałym symbolem katedry. Mają one mozaikowe tło, które zwykle zawiera czerwień, błękit lub fleurs de lis. Piętnaście narracyjnych szyb witraża przedstawia historie ze Starego i Nowego Testamentu. W oknach znajdują się motywy heraldyczne, jak również sceny bałwochwalcze.
Witraże w górnej kaplicy zostały odnowione w 1765 roku. Uważa się je za wierne odtworzenie kaplicy znanej Ludwikowi IX. Okna te uważane są również za najstarsze w Paryżu. Zawierają one liczne sceny bitewne i koronacyjne.
W Chapelle znajdują się dwa główne cykle witraży. Pierwszy cykl zawiera relację z przeniesienia relikwii ze Świętej Kaplicy w Konstantynopolu. Drugi cykl obejmuje sceny ze Starego Testamentu.
Większość ścian wewnętrznych jest pomalowana na czerwono. W górnej kondygnacji znajduje się smukła konstrukcja. Dach pokryty jest ogromnymi koronami cierniowymi. Iglica katedry jest imponująca.
Architekt Sainte Chapelle posiadał wyjątkowe umiejętności. Był mistrzem murarskim w opactwie St Denis. Był również głównym architektem Notre-Dame w Paryżu.
Witraże
Wśród najbardziej niezwykłych zabytków do zobaczenia w Paryżu jest Sainte Chapelle, gotycka budowla z witrażami. Ta olśniewająca struktura została zbudowana w XIII wieku. Została ona mocno odrestaurowana w XIX wieku. W 1862 roku została uznana za pomnik historii.
Oprócz witraży, w Sainte Chapelle znajdują się również gotyckie rzeźby. Jednym z najbardziej uderzających elementów kaplicy jest jej okno różane. Znajduje się ono w zachodniej ścianie kaplicy. Okno różane przedstawia apokalipsę, w której Chrystus pojawia się na końcu Czasu. W oknie znajduje się również kapucyński fleur-de-lis, który uważany jest za najszersze zastosowanie heraldyki w witrażach.
Witraże w Chapelle opowiadają historię świętych relikwii Paryża. Obejmuje ona historie ze Starego i Nowego Testamentu. W oknach ukazane są postacie biblijne w średniowiecznych strojach. Relikwie umieszczone są w złotych skrzyniach zwanych relikwiarzami. Skrzynie te są zdobione klejnotami i mają przypominać miniaturowe zamki.
W górnej kaplicy znajduje się łącznie piętnaście witraży. Każde okno ma piętnaście metrów wysokości i przedstawia historie ze Starego i Nowego Testamentu. Są one zorganizowane w dwa cykle, pierwszy opisuje życie narodu żydowskiego w relacjach biblijnych. Drugi przedstawia przybycie relikwii do Paryża i przeniesienie relikwii do Paryża.
Program witrażowy Sainte Chapelle opowiada również historię Ludwika IX i relikwii pasyjnych. Ludwik IX, jako krzyżowiec, był czczony jako pobożny król. Prawdopodobnie stanowił on inspirację dla paneli Korony Cierniowej w Tours.
Okna w Chapelle są pomalowane na czerwono, złoto i niebiesko. Są one przepełnione aluzjami do królewskiej władzy i mają przedstawiać postacie biblijne.
Okna zostały wykonane w trzech warsztatach. Uważa się, że zostały zaprojektowane przez mistrzów murarskich Roberta de Luzarches, Thomasa de Cormont i Jean de Chelles. Projekty były rysowane na białej tablicy, a następnie cięte, aby dopasować je do sekcji projektu. Następnie kawałki zostały zmontowane przy użyciu metalowych pasków.
Korona Cierniowa
Znajdująca się w katedrze Notre Dame w Paryżu, Korona Cierniowa jest relikwią chrześcijaństwa, która znajduje się w szklanym pojemniku. Jest ona utrzymywana razem przez złote nici i ma 21 cm średnicy. Jej pochodzenie datuje się na czas ukrzyżowania Jezusa.
Pierwotnie Korona Cierniowa mieściła się w kaplicy w mieście Konstantynopol. Jej historia udokumentowana jest w IV wieku. W 570 roku święty Paulin wspominał o relikwii w Jerozolimie. W 1204 roku krzyżowcy zdobyli Konstantynopol. Od tego czasu miastem rządził łaciński cesarz Baldwin II. Wiele czasu spędzał na europejskich dworach, żebrząc o pieniądze.
Kiedy Baldwin II stał się niestabilny finansowo, próbował sprzedać relikwie. Miał nadzieję, że ich sprzedaż pomoże zebrać pieniądze na budowę kościoła do przyjęcia Korony Cierniowej.
Relikwie dotarły do Paryża 14 września 1241 roku. Przewozili je bracia dominikanie Jacques i Andre de Longjumeau. Relikwie zostały umieszczone w dużym relikwiarzu nad ołtarzem. Kaplica została formalnie poświęcona 26 kwietnia 1248 roku.
Relikwie były oddawane wiernym do adoracji w pierwszy piątek każdego miesiąca. Część relikwii została odtąd przekazana innym kościołom. Najważniejszym darem króla był pojedynczy cierń z Korony Cierniowej.
Jako krzyżowiec Ludwik nie zdobył Ziemi Świętej. Spłacił jednak Wenecjanom ich dług. Kupił też od swojego kuzyna Baudoina II de Courtenay fragment Prawdziwego Krzyża. Następnie zakupił inne relikwie związane z Męką Pańską.
Korona cierniowa jest wystawiona na szczycie złotego kielicha, który symbolizuje Eucharystię. Jest ona symbolem chwały Chrystusa. Uważa się, że była noszona przez Jezusa podczas ukrzyżowania. Jego historia jest świadectwem wspaniałej historii Francuzów. Pierwotnie został zakupiony przez króla Ludwika IX, a obecnie znajduje się w katedrze Notre Dame w Paryżu.
Rewolucja Francuska
Podczas Rewolucji Francuskiej Sainte Chapelle była jednym z pierwszych celów rewolucjonistów. Rewolucja zniszczyła zabytki sakralne we Francji, a kaplica została uszkodzona. Wiele posągów i płaskorzeźb zostało zniszczonych, a iglica została zburzona. Katedra była jeszcze w budowie, gdy nadeszła rewolucja.
Po rewolucji francuskiej Sainte Chapelle została zsekularyzowana. Nie była już kościołem i nie wolno było w niej sprawować posług religijnych. Jednak część relikwii nadal była przechowywana w Sainte-Chapelle. Dzięki temu Paryżanie mogli odwiedzać kaplicę w Wielki Piątek, aby oglądać relikwie.
Oprócz relikwii, Sainte Chapelle jest zabytkiem architektury gotyckiej. Jej charakterystyczne okna opowiadają historie z Biblii. Pierwszą świętą relikwią w kaplicy jest fleur-de-lis, stylizowany kwiat lilii. Kwiat ten ma symboliczne konotacje i był używany przez francuskie rodziny królewskie od czasów króla Clovisa I w V wieku.
Kaplica podzielona jest na kaplicę górną i dolną. Dolna kaplica poświęcona jest Matce Boskiej. W górnej kaplicy można zobaczyć charakterystyczne dla Sainte Chapelle witraże. Okna te przedstawiają sceny z życia Matki Boskiej. Należy czytać te okna od dołu do góry.
Okna składają się z piętnastu narracyjnych szyb, z których każda przedstawia historię ze Starego lub Nowego Testamentu. Niektóre historie obejmują biblijną opowieść o Izraelu oraz relikwie Męki Pańskiej. Wśród relikwii znajduje się korona cierniowa i włócznia użyta do przebicia boku Chrystusa.
Witraże są cechą charakterystyczną Sainte-Chapelle. Dwie trzecie z nich to okna oryginalne, a dwie trzecie to repliki. Witraże zostały odrestaurowane w XIX wieku. Program renowacji zmienił wygląd kościoła i uratował go przed zniszczeniem. Architekci bardziej dbali o średniowieczną estetykę budynku niż o jego znaczenie religijne.
Górne piętro Sainte Chapelle jest prawie całkowicie pokryte witrażami. Nadało to kaplicy mistyczną jakość.